Rüzgar

Sahil...Sabahın ilk ışıkları dans etmeye başlamış..Ama güneş,o henüz yok.

"rüzgar tenime yorgan...bak yine rüzgar aynı tondan çalar yine rüzgar...es...üstüme hadi rüzgar...çek al götür beni de."

O taştan patikaya baktı.

"Yine aynı yerde bırak ellerimi."

Hüzün çıplak bacaklarındaki üşüme hissinden daha fazlaydı. Sırtını yasladığı ağaç..
Onların ağacı.
Ağlıyordu ama yavaşlamıştı artık göz yaşları. Hıçkırmıyordu.
Acıyorlardı..
Ayağa kalktı ve denize doğru yürüdü.
Böyle olmaz...

Taştan patikanın alt tarafı kayalıktı.
Ona vereceği ceza böyle olmalıydı.
Patikanın yükseldiği yere tırmandı. Çıplak ayaklarını taşlar kesmişti. Canı yanıyordu.

Adımı boşluğa inerken...
Kolunu birisi çekti.

O'ydu.

"Bazı gerçekler hiç değişmez."

Aşkları bir gerçekti.

Onun dönmesi mi?

Sadece bi tercih.

0 yorum: